İş Kanunun 2. maddesinde tanımlandığı üzere, bir işverenden, işyerinde yürüttüğü mal veya hizmet üretimine ilişkin yardımcı işlerinde veya asıl işin bir bölümüne işletmenin ve işin gereği ile teknolojik nedenlerle uzmanlık gerektiren işlerde iş olan ve bu iş için görevlendiği işçilerini sadece bu işyerinde aldığı işte çalıştıran diğer işveren ile iş aldığı işveren arasında kurulan ilişkiye asıl işveren- alt işveren ilişkisi denir.
Günlük hayatta, bir işveren, işinin gerektirdiği her alanda uzman yada bilgi sahibi olmayabilir. Bu gibi durumlarda, o iş kolunda uzman olan diğer işverenler ile (alt işveren) yapacağı anlaşma ile bu ilişki kurulmuş olur. Bu ilişki de, alt işverenler, asıl işverenlerin emri altında çalışan kişiler değildir. Alt işveren, üstlendiği işi kendi sağlayacağı işçi ve araçlarla yürüten kişidir. Ancak, işçilere karşı sorumluluk noktasında müteselsil sorumluluk söz konusudur. Yani, asıl işveren ve alt işveren her ne kadar kendisine bağlı işçiler ile sözleşme yapmış ise de, yürütülen iş kapsamında her işçi bakımından asıl işveren ile alt işverenin müteselsil yani birlikte sorumlulukları söz konusudur. İşçilerin ücret alacağı, sigorta, tazminat ve diğer tüm alacaklarında müteselsil sorumluluk söz konusudur.
