Türkiye’de, belirli suçlar için mağdur ile şüpheli veya sanık arasında uzlaşma yoluna gidilebilir. Türk Ceza Kanunu’nun 223. maddesi, uzlaşma konusunu düzenlemektedir. Ancak, uzlaşma mümkün olmadığı durumlarda da dava devam edebilir.
>Uzlaşmaya tabi suçlar arasında şunlar bulunmaktadır:
>Basit yaralama (TCK 86/1)
>Konut dokunulmazlığını ihlal (TCK 106)
>Cinsel dokunulmazlığa karşı suçlar (TCK 102, 103, 104, 105)
>Özel hayatın gizliliğini ihlal (TCK 134)
>Hakaret (TCK 125)
>Aşağılama (TCK 226)
>Çocuğun cinsel istismarı (TCK 103)
>Müstehcenlik (TCK 226/1)
>Ancak, bu suçlardan biri işlendiyse bile, uzlaşma durumunda bazı şartlar yerine getirilmelidir. Uzlaşma, failin suçunun hafif olması, mağdurun talebi üzerine yapılması, kamu düzenine uygun olması gibi kriterlere bağlıdır. Uzlaşma sürecinde taraflar arasında bir anlaşma sağlanması durumunda, savcılık veya mahkeme tarafından bu anlaşmanın onaylanması gerekmektedir.
>Ancak, ağır suçlar, kamu davaları, kamu düzenini bozan suçlar, genel güvenliği tehlikeye atan suçlar gibi durumlarda uzlaşma mümkün değildir. Ayrıca, mağdurun iradesinin baskı altında olması veya şüphelinin suçu işlemiş olmaması gibi durumlarda da uzlaşma geçerli olmayabilir. Bu nedenle, uzlaşma durumlarında dikkate alınması gereken pek çok faktör bulunmaktadır.
